ما هميشه در اين صدديم كه دست به كار تغيير در ساختارهاي ظاهريمان شويم در حالي‌كه سگ آبي ابدا به چنين چيزي اهميت نمي‌دهد و تغيير صورت ظاهري اصلا برايش مهم نيست. او با همان دندان‌هاي نيش درست و برآمده و همان پوست و تن موئين و زمختش با افتخار و سربلند در ميان تمامي مخلوقات جهان ظاهر مي‌شود و به داشته‌هاي خود، و البته آن‌چه كه هست و مي‌نمايد، افتخار مي‌كند. سگ آبي به آن‌چه كه هست و دارد مي‌بالد نه به آن‌چه كه نيست و ندارد و يا بعدا به صورت مصنوعي از خود خواهد ساخت. ولي با اين همه قطعا قندز در صدد تغيير محيط كه مثل يك كوه بر سينه‌اش سنگيني مي‌كند و او را به خفقان انداخته خواهد آمد، محيطي كه او را وادار مي‌كند از خودش مخلوقي غير از آن‌چه هست بسازد و حتما در ايجاد اين تغيير از ما نيز كمك خواهد خواست.