...اثر ناگوار تشويق و توبيخ، زماني در يك اجتماع به خوبي آشكار مي‌شود كه آن‌ها را درست در عكس موارد لازم براي اجراي مقاصدي نابجا و شوم به‌كار برند، يعني يه تشويق خيانتكاران و توبيخ خدمت‌گذاران مبادرت ورزند. اتخاذ چنين رويه‌اي به منزله‌ي بزرگ‌ترين جنگ و شبيخون ناجوان‌مردانه‌ي رواني عليه يك اجتماع است. زيرا در اثر آن، به زودي روح يأس و بدبيني و عدم رغبت به كار و زندگي و رويكرد به تقلب و تزوير و ريا، در پيكر افراد آن اجتماع به صورت سرسام‌آوري دميده مي‌شود...