نوشته حاضر، حاصل تأمل و مشاركت در تكاپوي نوانديشي ديني معاصر است. اين سعي و كوشش براي گذر از بحراني است كه اكنون ((زبان ديني)) را در گستره نوانديشي ديني فرا گرفته‌ است. مواجهه با عقلانيت مدرن و آشنايي با انديشه‌هاي فيلسوفاني چون كانت و دانش هرمنوتيك پس از وي موجب اين وضعيت لرزان و پر تنش در روشنفكري ديني در خوانشي كانتي و ليبرال شده است...