آن روزها نام خیابان‌ها، درختان و پرندگان را نمی‌دانستم. اسم‌ها به کارمان نمی‌آمد. زندگی‌مان با چند کلمه می‌گذشت و می‌توانستیم به هر سوالی با نمی‌دانم جواب بدهیم. این را نادانی نمی‌دانستیم، صداقت می‌دانستیم. بعدها کم‌کم نکات ظریف و تفاوت‌های جزئی را آموختیم، نام درختان، پرندگان، و رودخانه‌ها را آموختیم و به خودمان گفتیم که هر کلمه‌ای از سکوت بهتر است...