دالي در سال 1964 زندگي‌نامه خود را تحت عنوان يادداشت‌هاي روزانه يك نابغه نوشت. وي درباره اين كتاب عنوان كرد: «اين كتاب ثابت مي‌كند كه زندگي روزمره يك نابغه، خواب او، هضم غذاي او، سرماخوردگي‌هاي او، خون او، زندگي و مرگ او ضرورتا با ساير افراد بشر متفاوت است.» دالي ضميمه شگفت‌آوري تحت عنوان «هنر تيز دادن» يا «راهنماي توپچي فريبكار» در پيوست اين كتاب نوشته است. در اين نوشته به سراغ پديده‌اي عام و مهم مي‌رود كه هر انساني از آن يك عمر تجربه دارد، اما همواره مورد غفلت واقع شده است.