براساس تجربيات من، راه بهتر براي دستيابي به اهدافتان اين است که به‎‌‌جاي اين‌که مهلتي تعيين کنيد تا براساس آن پيش رويد، برنامه‎‌‎اي تنظيم و براساس آن عمل کنيد. به‎‌جاي اين‌‎که براي رسيدن به هدفي خاص براي خودتان مهلت تعيين کنيد (و بعد درصورتي‌‎که موفق نشديد احساس شکست‎ کنيد)، بايد هدفي را انتخاب کنيد که برايتان مهم است و سپس برنام‌ه‎اي تنظيم کنيد که براساس آن بتوانيد به‏‌صورت مداوم به‌‎سوي آن هدف حرکت کنيد. اين ممکن است تغيير بزرگي به نظر نرسد اما تغيير بزرگي است. افراد مبتکر و موفق کارهايي را که برايشان مهم است بي‌‎وقفه انجام مي‌‎دهند. بهترين وزنه‌‎برداران هر هفته در ساعتي مشخص به باشگاه مي‌‎روند. بهترين نويسندگان هرروز پشت صفحه‎‌کليد خود مي‌‎نشينند و همين اصل درمورد بهترين رهبران، والدين، مديران، نوازندگان و پزشکان نيز صدق مي‌‎کند. نکته‌‎ي عجيب اين است که براي آن‎‌هايي که بهترين عملکرد را دارند مسئله عملکردشان نيست، بلکه تمرين مداوم برايشان اهميت دارد. تمرکز آن‌‎ها بر انجام کار است، نه اين‎‌که تا تاريخ معيني به فلان هدف برسند. برنامه دوست شماست. شما نمي‌‎توانيد پيش‌‎بيني کنيد که چه زماني ايده‌‎ي نابي به ذهنتان مي‌‎رسد و داستاني تأثيرگذار خواهيد نوشت، پرتره‌‎ي زيبايي خواهيد کشيد يا عکسي فوق‌‎العاده خواهيد گرفت، اما داشتن برنامه تضمين مي‌‎کند که وقتي اين ايده‌‎ي ناب به ذهنتان خطور کرد، مشغول به آن کار هستيد. شما نمي‎‌توانيد پيش‌‎بيني کنيد که بدنتان کِي دلش مي‌‎خواهد رکورد شخصي جديدي بزند، اما داشتن برنامه تضمين مي‌‎کند که چه حالش را داشته باشيد و چه نداشته باشيد به باشگاه برويد. تمرين‎‌کردن مهارتتان مهم است، نه داشتن عملکردي در سطحي خاص (موضوع صحبت ما تمرين است. نه بازي، نه بازي، فقط تمرين). اگر مي‎‌خواهيد از آن دسته آدم‌‎هايي باشيد که همواره به موفقيت‌‎هاي مختلفي دست پيدا مي‌‎کنند، براي خودتان طوري برنامه‌ريزي کنيد که بتوانيد از آن پيروي کنيد، نه اين‎‌که مهلتي براي خودتان تعيين کنيد و به‌‎سمت هدفتان بدويد.