چه كسي در قرن بيست‌ويكم قدرت را در دست خواهد داشت؟ دولت‌ها؟ شركت‌هاي بزرگ؟ غول‌هاي اينترنتي؟... ما چگونه بر آينده اثر خواهيم گذاشت؟ چهارچوب نظم جهاني شكننده است و سازوكارهايي كه طي قرن‌ها براي حفاظت از آزادي‌ها به‌وجود آمده، در بوته آزمون و شايد نابودي قرار گرفته است. تام فلچر، جوان‌ترين سفير بريتانيايي در دو قرن گذشته، اين موضوع را به ميان آوردهه كه ما به عنوان دولت، شركت يا فرد چگونه مي‌توانيم تضمين كنيم كه تكنولوژي قادر است مسير دستيابي شهروندان به قدرت را هموارتر كند. عصر ديجيتال ضمن آنكه موجب مي‌شود بسياري از صنايع، ايده‌ها و دولت‌ها از دور خارج شوند، تمركز قدرت را نيز از يد دولت خارج مي‌كند. اين مسئله، شكل‌گيري اتحادهاي مورد نياز براي مقابله با چالش‌هاي روزافزون جهاني، از مهاجرت گرفته تا فقر و تروريسم، را سخت‌تر مي‌كند. در اين ميانه، برنده‌ها و بازنده‌هايي وجود خواهند داشت. ديپلماسي چگونه مي‌تواند قدرت جادويي خود را بازيابد و در كمك به شهروندان براي استفاده از قدرت فراواني كه در اختيارشان است، نقش‌افريني كند؟