«ديدار با شاعران؛ مولانا، حافظ، اقبال لاهوري، حميدي شيرازي، بيژن جلالي، احمد شاملو، فروغ فرخزاد» نوشته صديق قطبي يادداشت‌هاي اين نويسنده درباره اين شاعران، جهان‌بيني و تعاليم آنها است. در بخش ديدار با حافظ و در بخشي به نام «فراغت» از منظر حافظ مي‌خوانيد: فراغت از منظر حافظ، زمان استراحت نيست، آسوده‌خاطري و بي‌تشويشي است. آنجا که زمان دلشوره ندارد. فکر گيج و گم نيست. موج‌هاي خاطر رام و آرامند. فراغت آنجاست که مي‌داني رسيدني در کار نيست. مقصد ناپيداست و راه بي‌پايان. از اين‌رو بهتر است راه را دل‌آسوده طي کني. فارغ‌دلانه سير کني: سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن/ اي ساروان فروکش کاين ره کران ندارد