دست از اين مسخره‌بازي بردار، اوستا مجموعه داستان كوتاهي است كه به خوبي نشان مي‌دهد چرا مو يان را با گابريل گارسيا ماركز و ميلان كوندرا مقايسه كرده‌اند. اوج كار مو يان، تلفيق قدرتمند فانتزي با رئاليسمي بي‌رحمانه است. در سبك «رئاليسم وهمي» مو يان، شگفتي يا ترس حاصل از امر فانتاستيك (به عنوان آن‌چه در عالم واقع امكان وقوع ندارد) تنها لحظه‌اي دوام دارد، چرا كه واقعيت مهيب و بي‌رحم، بلافاصله آن را هم از آن خود كرده و بدل به بخشي از نظام مخوف سلطه فرهنگي، سياسي، اقتصادي و اجتماعي‌اش مي‌كند.