زاده بيست‌و‌سومين روزِ سال 1900 در فرانکفورت آلمان. او تحصيلات خود را در دانشگاه مونيخ و همچنين دانشگاه هيدلبرگ و انستيتوي روان‌کاوي برلين به پايان رساند. با ظهور هيتلر و پديده نازيسم در آلمان، فروم به ژنو رفت و سال 1934 بود که به امريکا مهاجرت کرد و تابعيت اين کشور را پذيرفت. فروم در ايالات متحده، در دانشگاه کلمبياي نيويورک به فعاليت‌هاي خود مشغول بود. او همچنين در ادواري در مکزيک و سوئيس نيز زندگي کرد و به‌ويژه در کشور مکزيک فعاليت‌هايي در سطوح آکادميک نيز داشت. پيوند ميان روان‌شناسي و جامعه‌شناسي در آثار فروم نمود بارزي دارد. شايد او يکي از جدي‌ترين متفکران فرانکفورتي مکتب اومانيستي باشد که همواره مي‌کوشيد با عملي کردن آموزه‌هاي روان‌کاوي در بدنه‌ جامعه، با آسيب‌ها و بيماري‌هاي رواني مبارزه کند و جامعه را به سوي محيطي بهينه و متعادل، به لحاظ رواني سوق دهد. فروم در پرونده‌ي فکري و فعاليت‌هاي خود، بيش از 20 عنوان کتاب دارد، که هريک از آن‌ها بازتاب‌دهنده‌ي بخشي از انديشه‌هاي او در ساحت روان‌شناسي و جامعه‌شناسي هستند. از اين ميان مي‌توان گفت گريز از آزادي به نوعي يکي از مهم‌ترين آثار اوست که در آن چکيده‌ي يکي از مهم‌ترين نظريات فروم تشريح مي‌شود؛ يعني نظريه‌ي او پيرامون آزادي،فروم معتقد است با افزايش آزادي‌هاي انسان، دامنه‌ي احساس بيگانگي، پوچي و تنهايي او نيز بيشتر مي‌شود و بالعکس، هرچه ميزان آزادي بشر کاهش يابد، حس امنيت و متعلق بودن در او بيشتر مي‌شود. فروم معتقد بود مجموعه‌اي از عوامل فرهنگي و اجتماعي بر شخصيت انسان‌ها تأثيرگذار است و تکامل انسان‌ها در طول تاريخ و به‌تدريج صورت گرفته است. بدين ترتيب مي‌توان با افزايش آگاهي به سوي جامعه‌اي متعادل‌تر حرکت کرد. داشتن يا بودن، سرشت راستين انسان، آيا انسان پيروز خواهد شد، بحران روان‌کاوي، انقلاب اميد، روان‌کاوي و دين و هنر عشق ورزيدن از جمله آثار ترجمه‌ي شده‌ي اريک فروم به زبان فارسي است.