علي اكبر داور نماينده مجلس، رهبر حزب راديكال، روزنامه‌نگار، وزير فوائد عامه و تجارت، وزير دادگستري و وزير دارايي، از طراحان اصلي خلع قاجاريه و تفويض سلطنت به رضاشاه پهلوي بود. داور در سال 1305 وزير عدليه شد و تغييرات بنياديني را در ساختار قضايي ايران ايجاد كرد و شالوده جديدي براي آن ريخت. داور پس از هفت سال در 1312 وزير دارايي شد. در آنجا هم دست به اقدامات اساس زد. بعد از مغضوب شدن فروغي، داور كه ارشد وزراي كابينه بود انتظار داشت نخست وزير شود، ولي رضاشاه او را در وزارت دارايي ابقاء كرد. اين موضوع در روحيه او اثر نامطلوبي گذاشت و احساس كرد شاه با وي ميانه‌اي ندارد و به زودي به سرنوشت دوستان سابق خود تيمورتاش، نصرت الدوله و جعفرقلي اسعد دچار خواهد شد. اين فكر داور و فشار شاه براي برنامه‌هاي تازه اقتصادي باعث شد داور تصميم به خودكشي بگيرد و سرانجام در شب 21 بهمن 1315 با خوردن مقداري ترياك به زندگي خود پايان داد.