اهميت خاطرات ريچارد فراي (2014-1920) كه بخش عمده‌اي از عمرش صرف گردش و سفر و اكتشاف در سرزمين‌هاي «ايران بزرگ» شد از آن روست كه او از معدود ايران‌شناسان مكتب قديم است كه با چندين زبان رايج در كشورهاي آسياي مركزي آشنايي و شوق و عزمي شگرف براي شناسايي و كشف اسناد و مدارك تاريخي و فرهنگي در اين سرزمين‌ها داشت. او از نخستين دانشوراني بود كه پس از مرگ استالين از روسيه و جمهوري‌هاي تحت سيطره آن ديدار كرد و توانست از نزديك شاهد تحولات و تغييرات بزرگ اين ناحيه باشد و با روشن‌فكران روسيه و استادان شرق‌شناس اوراسيا، ايران بزرگ (ايران و افغانستان و تاجيكستان) و ديگر كشورهاي منطقه ارتباط نزديك علمي و تحقيقاتي برقرار كند و گزارش او از اين تجربه‌ها و مشاهدات، امروز براي شناخت فرهنگي و سياسي اين كشورها داراي ارزش بسيار است.