در جلد دوم اين كتاب، همچون جلد نخست، آشنايي با شالوده‌هاي نظري داستان كوتاه پيش‌شرط نقد فرض شده است. از اين رو، نويسنده در فصل‌هاي اول و دوم عناصر و ويژگي‌هاي داستان كوتاه مدرن را شرح مي‌دهد. ساختار سه فصل بعدي از اين قرار است كه ابتدا يكي از نظريه‌هاي داستان كوتاه مدرنيستي با بسط و تكميل و افزودن نكات و مثال‌هاي روشنگر، معرفي مي‌شود و سپس نمونه‌هايي ممتاز از داستان مدرن ايراني از منظر همان نظريه مشروحا مورد برسي قرار مي‌گيرند. به منظور آشنايي بيش‌‌‌تر خواننده با جريان‌هاي داستان‌نويسي در دهه‌هاي مدرن ايراني نقد شده‌اند. رويكرد نويسنده در اين مجلد، مانند مجلد قبلي، ميان‌رشته‌اي است و او به نقاشي‌هاي امپرسيونيستي، شعرهاي ايماژيستي و فيلم‌هاي سينمايي مي‌پردازد تا چهارچوبي براي فهم و نقد داستان به دست دهد. آخرين داستان برسي‌شده در كتاب حاضر، يكي از نخستين آثار واجد ابتكارهاي فراداستاني در ايران است و حركت داستان كوتاه ما به‌ سوي پسامدرنيسم را نشان‌مي‌دهد.