خوراك، و آب، پايه و مايه‌ي زيست همه‌ي جانداران است. انسان هوموساپي ينس، همه‌ي تاريخ دويست هزار ساله‌اش را گردآورنده‌ي خوراك و شكارگر بود تا اين‌كه از حدود ده هزار سال پيش، ناآگاهانه، توليدكننده‌ي خوراك، يعني كشاورز شد. پيامد كشاورزي يك‌جانشيني و پيدايش شهر و ساختارهاي حكومتي و ده هزار ساله‌ي بشر را رقم زده و سبب پيدايش و فروريزش امپراتوري‌ها شده است. تام ستنديج به‌شيوه‌اي داستان‌گونه روايتي خواندني و دل‌نشين از اين كشاكش بشر براي زيست و ماندگاري‌اش به دست مي‌دهد.