خنده و فلسفه پرسشي است درباره‌ي خنده و آيروني نزد برخي از فيلسوفان مغرب‌زمين، از افلاطون و ارسطو و سيسرون و اسپنسر گرفته تا كانت و كيركگور و برگسون. همچنين به تحليل اهميت خنده مي‌پردازد و ارتباط آن را با حوزه‌هاي متفاوت زندگي از جمله سياست، آموزش، دين و جامعه‌ي كردي بررسي و آينده‌ي اين مناسبات را ترسيم مي‌كند. اين كتاب درباره‌ي يكي از مهم‌ترين فعاليت‌هاي انساني است؛ كه كم‌تر مورد مطالعه قرار گرفته و در حد اهميت و جايگاهش تبديل به موضوعي براي انديشيدن نشده است.