خواندن نوعی کار فکری است. و کار فکری مستلزم آمادگی برای پشتکار به خرج دادن در مواجهه با مسائل پیچیده است. اما شاید از آن مهم‌تر این است که بدانید کار فکری اساس یعنی چه - چیزی که خیلی از خوانندگان (از جمله دانش‌آموزان و دانشجویان) توجهی به آن ندارند. اگر بدون این‌که بدانید خواندن درست یعنی چه فقط یاد گرفته‌اید بخوانید، در واقع بد خواندن را آموخته‌اید. به همین دلیل است که خواندن برای اغلب دانش‌آموزان کاری است منفعلانه. انگار تصورشان از خواندن چنین چیزی است: چشمت را از راست به چپ روی متن حرکت می‌دهی و خط به خط پیش می‌روی تا به نوعی، به شکلی نامعلوم، معناها خود به خود و بی هیچ تلاشی وارد ذهن بشود. ما در حین خواندن کلمات را به معنا ترجمه می‌کنیم.نویسنده هم پیش‌تر همین کار را کرده: اندیشه و تجربه‌هایش را به کلام ترجمه کرده. کاری که ما باید بکنیم این است که همین کلمه‌ها را بخوانیم و از نو ترجمه‌شان کنیم به معناهایی که نویسنده در اصل در نظر داشته. منتها بر مبنا و به کمک اندیشه‌ها و تجربه‌های خودمان. ترجمه‌ی دقیق کلمات به معناهای مورد نظر نویسنده آمیزه‌ای است از تحلیل‌گری و سنجش‌گری و خلاقیت. و «هنر دقیق خواندن» یعنی همین: استخراج و درونی‌سازی آگاهانه‌ی معناهای مهم نهفته در متن، و راه یافتن به ذهنیت نویسنده.