خورشيد به شکل يک حباب لامپ تحليل رفته، تا يک بند انگشت از سرهامان فرامي‌تابد. اسب از هراس به ناگاه در نقطه‌اي هول‌آور و تاب‌سوز گرفتار آمده، ورزاي پيروز شاخ‌هايش را برافراشته است، انسان‌ها به تشنج افتاده‌اند، پرنده با صداي گرفته جيغ مي‌کشد. جستجوي واژگاني براي توصيف فاجعه سياه و سفيد ما، اين زندگي که مثل مهره‌هاي شطرنج به پيشش مي‌بريم، هرگز راه به جايي نمي‌برد. پيکاسو پيام مرگمان را برايمان مي‌فرستد؛ هر آنچه دوست مي‌داريم رو به مرگ دارد، و اکنون درست به همين علت، ضروري است که هر آنچه دوست مي‌داريم در چيزي خلاصه شود که زيبايي‌اش فراموش نشدني است.