درباره‌‌ی خطابه فراموشی (مجموعه شعر)

زماني در زادگاه. اندوهم از ناهمزباني بود. و امروز در غربت. مرا. «مهاجر ساكت». مي‌نامند: ـ مهاجر تنهاي بي‌همزبان ـ كه گاه، در برابر آينه. به زبان مادري مي‌گريد.

آخرین محصولات مشاهده شده