دارم بهش نگاه مي‌كنم و مي‌فهمم كه تو جهنمم. من بهتون ميگم. همه‌چيز از قبل برنام‌ريزي شده. اونا مي‌دونستن كه من جلوي اين طاقچه مي‌ايستم، وقتي دستام روي مجسمه‌س و همه‌ي اين چشم‌ها دارن من رو نگاه مي‌كنن. اين چشم‌ها دارن من رو مي‌بلعن... هاه! فقط شما دو تا اينجايين؟ من فكر مي‌كردم آدم‌هاي بيش‌تري اين‌جا باشن؛ بيش‌تر از شما دو تا. پس جهنم اينه! من هيچ‌وقت فكر نمي‌كردم... كباب شدن روي سيخ رو يادتون مياد؛ سرب داغ و گوگرد؟ عجب جوكي! مثل اين‌كه اونام همين رو مي‌خوان! جهنم، راستي راستي يعني بقيه‌ي آدما.