در تاريخ ما فراوانند رنداني كه صراحي مي‌كشند پنهان و مردم دفتر انگارند. نه تنها مردم حاضر نيستند از اين انگاشت خود بيرون آيند - زيرا كه آسان‌تر و مطمئن‌تر است - بسياري از دانشمندان هم نمي‌خواهند ذهن خود و به ويژه مردم را بياشوبند. داستان تنها اين نيست كه سري است كه درد نمي‌كند... بلكه آرامشي است كه در پي بسياري از باورها نهفته است. روشن است كه در اين‌جا گوهر تاريخ با افسانه برابر مي‌شود. كار ما گراميداشت تاريخ است و نه دفاع از كسي يا فكري، و حافظ ما را گرامي است از آن رو كه آيينه‌دار تاريخ است. او 1 تنه در برابر جريان عظيمي كه پس از انقراض، چيستي ضدتاريخش روشن‌تر مي‌شود، ايستاد و با قدرت يافتن آنان در پايان سده هشتم هجري، جل و پلاس خود را جمع كرد و به تاريخ سپرد. بهترين كار دشمن اين است كه رقيب را دوست خود جلوه دهد و اين سرگذشتي است كه بر حافظ گذشته است. در اين كتاب ـ كه ميراث دبستاني در ايران است - به نكات اصلي در اين مورد پرداخته شده است كه چگونه بر حافظ جامه دشمنانش را پوشانده‌اند، حافظ چگونه مي‌انديشيده و چگونه از عهده كار و باري كه به دوش گرفته بود برآمده است.