براي اميد، جواني لازم است، براي يادآوري نيز. براي خواست تكرار،‌اما، دليري لازم است. آن كه صرفا اميد مي‌ورزد بزدل است. آنكه صرفا خواهان يادآوري است، عياشي بيش نيست. اما آنكه قصد تكرار دارد دلير است، و هر آنقدر كه با قوت بيشتر قادر به تحققش باشد در انسانيت ژرف‌تر است. اما آنكه درنيابد كه زندگي تكرار است و اين زيباي زندگي است، خود را محكوم كرده است و شايسته چيزي بهتر از آنچه بر سرش مي‌آيد نيست ـ او هلاك خواهد شد.