خودآگاهي چيست؟ بسياري اين سؤال را مهم‌ترين پرسش بشر در عصر حاضر مي‌دانند. چه دانشمند باشيد چه نباشيد، خودآگاهي معماي مهمي است. براي هر يک از ما، تجربه خودآگاهانه‌مان تنها چيزي است که وجود دارد. بدون آن اصلاً چيزي وجود ندارد؛ نه جهان، نه خويشتن، نه درون و نه بيرون. طرز فکر ما در مورد خودآگاهي، همه جنبه‌هاي زندگي ‌ما را تحت‌تأثير قرار مي دهد. علم خودآگاهي چيزي کمتر از داستان کيستي ما نيست؛ اينکه من بودن يا تو بودن چيست و اينکه اصلاً چرا چيزي شبيهِ "بودن" وجود دارد. کاوش آنيل ست در مسير افشاي اسرار خودآگاهي، داستان يکي از هيجان‌انگيزترين تلاش‌هاي علمي و فلسفي قرن بيست‌و‌يک را به تصوير مي‌کشد. او با تلفيق فلسفه، زيست‌شناسي، علوم شناختي، علوم اعصاب و هوش مصنوعي استدلال مي‌کند که مغز ما نوعي ماشين پيش‌بيني است که همواره جهانمان را مي‌سازد و سپس اشتباهاتمان را تصحيح مي‌کند، به اين معنا که حس ما در مورد خويشتن، از بدنمان سرچشمه ميگيرد. بر اساس نظريه آنيل ست،خودآگاهي نوعي توهم کنترل‌شده و بهترين حدس مغز براي ساختن آينده است. به اين ترتيب، ما پيوسته در دنيايي از حدس و گمان به سر ميبريم.