يادم مي‌آيد زماني كه هنرپيشه و عكاس بودم، به خاطر سردرد به كلاس يوگا سبك جيواموكتي مي‌رفتم ولي نتيجه‌اي برايم نداشت. با مراجعه به پزشك متوجه شدم كبدم چنان پر از تومورهاي سرطاني‌ست كه ظاهرش شبيه به پنير سوئيسي شده است. آماده جنگ تن به تن با سرطان شدم (با پوتين‌هاي كابويي‌ام روي تخت ام آر آي دراز كشيدم). سرطان به تغيير نياز داشت و من هم آدم اين كار بودم! شروع به نوشتن كتاب و ساختن فيلم در مورد سفر بهبودي‌ام كردم و از تعاملاتم با دوستان، پزشكان و «پزشك‌نماها» اولين قرارهاي ملاقاتم و همچنين راجع به ديگر زنان مبتلا به سرطان كه متاسفانه تعداشان رو به افزايش است ـ مستند تهيه كردم. اين كتاب جالب، مجموعه‌اي است از توصيه‌هاي من به بيماراني كه مي‌خواهند مسير بهبودي‌شان را با شوخ‌طبعي و عشق طي كنند.