تعلق سازماني از جايگاه علايق فرد و تمايل او به انجام وظايف و ماندگاري در سازمان است و جاري بودن اين انرژي در مجموعه علاوه بر انرژي مضاعفي كه در افراد مي‌دهد، براي خود شخصي، مجموعه شغلي و در حقيقت براي كل جامعه مفيد و سازنده خواهد بود. در سال‌هاي اخير، به دلايل مختلف شخصي و شغلي، كامندان بعد از گذشت مدت زمان كوتاهي از اشتغال، به فكر تعويض كار و نقل و انتقال مي‌افتند و اين موضوع به عنوان يك معضل مهم براي فرد و سازمان قابل تامل و بررسي است.