داستان هيلاري مانتل داراي جوهره و لحن مخصوص به خود است. گاهي كه سبك نگارشي، فاخر و نيز كاستن از شاخ و برگ‌هاي پر از كنكاش وي، مانند دقت بلاوصف ژيمناستيك المپيك در انتخاب دقيق مكان فرود، تحسين خواننده را برمي‌انگيزد. اين حس را نيز ايجاد مي‌كند كه داستان‌هاي معاصر وي با نوعي ابزار خاص، پيچيده و محرك همراه است. استفاده از چنين ابزارهايي اين حس را القا مي‌نمايد كه مانتل درصدد ترساندن و در عين حال خنداندن خواننده است.