تحليل رفتار متقابل يك تئوري روانشناسي است كه توسط دكتر اريك برن در سال 1950 ميلادي ارايه گرديد و به لحاظ كاربرد آن در حل مشكلات احساسي و رفتاري، مورد قبول جامعه‌ روانشناسي قرار گرفته و تدريجا در زمينه‌هاي مشاوره، روانكاوي، گروه‌درماني، مديريت، جامعه‌شناسي، توسعه سازماني و آموزش، نظريه‌هاي جديدي ارايه نموده و گسترش پيدا كرده است. ابهام و پيچيدگي در مفاهيم، تخصصي بودن و زمان طولاني درمان در ديگر روش‌هاي روان‌درماني باعث شد تا تحليل رفتار متقابل با مفاهيم اساسي و واژه‌هاي ساده سريعا جايگزين روش‌هاي روان‌درماني قديمي گرديد. به همين جهت تحليل رفتار متقابل عموميت يافته و هر جا كه انسان‌ها حضور داشته و با يكديگر ايجاد رابطه مي‌نمودند كاربرد عملي پيدا كرد و ابزاري براي تغيير و حل مشكلات قرار گرفت. تحليل رفتار يك مكتب علمي كاربردي مي‌باشد كه در آن از به كار بردن مفاهيم پيچيده اجتناب شده است و نظريات آن به صورتي مطرح شده‌اند كه به راحتي مي‌توان آن‌ها را مشاهده و تجربه نمود.