من آن کسي که مي‌گويم نيستم. مارلا آن کسي که فکر مي‌کند نيست. آليسون از خانه فرار کرده و جايي براي زندگي ندارد، تا آن‌که در انبار خانه‌اي پنهان مي‌شود که فکر مي‌کند خانه‌اي متروکه است اما خانه خالي نيست. مارلا آن‌جا زندگي مي‌کند؛ زني سالخورده و تنها که فراموشي دارد و فکر مي‌کند آليسون دوست زمان جواني‌اش، تافي‌ است.