«تازيانه‌هاي سلوك مدخل يا تفسيرگونه‌اي است بر قصايدي كه سنائي را سنائي كرده است و از ديگر شاعران ممتاز. در تاريخ ادبيات فارسي وقتي مي‌گوييم: شعر قبل از سنائي و شعر بعد از سنائي، خواننده‌ي اهل و آشنا تمايزي شگرف ميان اين دو مرحله احساس مي‌كند. هيچ كدام از قله‌هاي شعر فارسي، حتي سعدي و حافظ و مولوي، چنين مقطعي را در تاريخ شعر فارسي ايجاد نكرده‌اند...». حكيم سنايي نماينده‌ي برجسته‌ي نوعي قصيده در زبان فارسي است كه بايد آن را قصيده‌ي نقد جامعه و زهد و عرفان و اخلاق خواند. در اين كتاب سي و دو قصيده و بيست و شش قطعه از آثار سنايي نقد و شرح شده‌اند. مؤلف براي هر يك از اين قصايد نيز مقدمه‌اي نوشته است و در آن امتياز و تشخص آن قصيده و خط سير فكري و انديشه‌ي سنايي را نشان داده است.