سخن گفتن از آن همه سوگ و تراژدي و ناهمواري كه تاريخ ما را فرا گرفته است، مي‌تواند در حكم منبعي براي بازنگري و يادآوري زمان‌هاي گذشته به كار گرفته شود... درحكم منبعي براي گفتن از پديده‌اي كه، اگر تا حدودي روان‌شناختي و فيزيولوژيكي است، دلايل بيروني و روابط سياسي و اجتماعي بسياري نيز درآن نقس دارند. كتاب تاريخ گريه در فصل‌هاي چندگانه‌ي خود مي‌كوشد تا از منظري فلسفي‌-روان‌شناختي‌-اجتماعي و با كندوكاو در تاريخ و اسطوره‌ها و افسانه‌ها و واقعيت‌ها، به بررسي گريه و زاري و شيون و سوگواري انسان ها و تغيير و تحول آن در طول زمان بنشيند و تصويري از زواياي پنهان و آشكار آن به دست دهد.