كتاب تاريخ جعفري نوشته‌ي شيخ محمّدمهدي شريف کاشاني (از مشروطه‌خواهان برجسته) است. وي اين کتاب را در شرح احوال پدر خود، ملا محمّدجعفر نراقي، نگاشته و از همين روي، تاريخ جعفري‌اش نام نهاده و سپس، به شرح احوال خود و مسافرتش به قبرس براي ديدار با ميرزا يحيي صبح ازل پرداخته است. ملا محمّدجعفر نراقي از شيخياني بود که بابي شد و در زمان اقامت مخفي صبح ازل در بغداد، در ميان هفت رهبر اصلي بابيان (شهداء بيان) جاي گرفت. ميرزا حسينعلي بهاء الله که آن زمان در تلاش پنهان براي بسط دعوي من‌يظهره‌اللهي خود بود، از کساني چون نراقي به‌شدت مي‌ترسيد و نمي‌خواست ايشان از کوشش‌هايش آگاه شوند، بنابراين، همواره نزد ايشان به کرنش و ستايش ظاهري از صبح ازل مي‌پرداخت. پس از آشکار شدن دعوي بهاء الله، ملا محمّدجعفر نراقي از سوي صبح ازل در مقام يکي از دو رهبر اصلي بابيان معرفي شد و دستور يافت تا با دعوت او مقابله کند. او اين کار را با تمام توان انجام داد و از جمله، کتابي با عنوان تذکرة الغافلين در رد بهاء الله نگاشت. در کتاب تاريخ جعفري، داده‌هاي تاريخي جديدي از بابيان و بهائيان، نهان‌زيستي بابيان و سابقه‌ي ديني برخي مشروطه‌خواهان بابي را مي‌توان يافت. نويسنده‌ي اين کتاب، بعدها، با نگارش کتاب واقعات اتفاقيه در روزگار، در ميان راويان مهم جنبش مشروطيت (البته با روايتي يکجانبه) جاي گرفت.