تاريخ بيهقي به لحاظ نثر همان جايگاهي را در ادبيات ايران دارد که شاهنامه‌ي فردوسي در نظم، و سال‌هاست که در دانشگاه‌ها تدريس مي‌شود و مورد پژوهش و بررسي قرار مي‌گيرد. اين اثر ارزشمند نه تنها تاريخي مستند درباره‌ي روزگار غزنويان به شمار مي‌آيد بلکه شخصيت‌پردازي‌ها و شيوه‌ي روايتگري هنرمندانه، زاويه‌هاي ديد مناسب، فضاسازي‌ها، تعليق‌ها و ديگر شگردهاي ادبي، داستان‌واره‌اي تاريخي از آن ساخته است.