ارسطو، اولين کسي است که درباره‌ي شعر و هنر رساله‌‏اي جداگانه نوشت و در آن اعتراضات افلاطون را، بي‌‏آنکه نام او را بياورد يک به يک پاسخ داد. بعضي از محققان معتقدند که مقصود ارسطو از نگارش اين رساله تنها رد عقايد افلاطون درباره‌ي شعر و هنر است، لکن بايد دانست که فيلسوف باريک‌‏بيني چون ارسطو، که همه‌ي کوشش خود را در تحليل فعاليت‌‏هاي ذهن آدمي و در تنظيم و تبويب علوم و معارف عصر خويش به کار بسته بود، شک نيست که شعر و هنر را نيز، که از عالي‌ترين جلوه‌‏هاي ذوق و روح انساني است و تا زمان وي به پايه‌‏اي بس بزرگ رسيده بود، ناديده نمي‌‏توانست گرفت. ارسطو مي‌‏خواست که ذوق و نيروي دريافت مردم يونان را پرورش دهد و آنان را در درک زيبايي و شناختن زشت از زيبا ياري و راهبري کند، و در اين زمينه آثار بسيار به وجود آورد، لکن امروز از آن جمله، جز همين کتاب شعر چيزي باقي نمانده است، و آن نيز، چنانکه خواهيم ديد، ناقص و ناتمام به دست ما رسيده است. ترجمه‌ي حاضر بوطيقا نخستين بار در سال ???? به چاپ رسيد و اکنون پس از گذشت نزديک به هفتاد سال مجددا منتشر مي‌شود. چاپ حاضر تقريبا همان است که در سال ???? منتشر شد. ولي در اين چاپ دو ضميمه به آن افزوده شده‏ است. يکي مقاله‌‏اي است درباره‌ي «بوطيقاي دوم» که براساس ترجمه‌ي شارل روئل و ترجمه‌ي جديد ريچارد يانکو نوشته شده، و ديگري رساله‌‏اي است درباره‌ي شعر از خواجه نصيرالدين طوسي که در پايان اساس ‏الاقتباس آورده شده ‏است.