چند ماه از ناپديد شدن رين مي‌گذرد و اوزي و کلارک حالا با سيگي و پتي زندگي مي‌کنند. جز دلتنگي براي جادوگر، غمي نيست و اوزي کم‌کم دارد به شرايط زندگي جديدش عادت مي‌کند. البته هنوز در جورکردن رنگ لباس‌هايش مشکل دارد. اما عاقبت، بعد از تماسي تلفني از جادوگر، شبي طوفاني از راه مي‌رسد و آرامش‌شان را درهم مي‌کوبد. شبي که در آن، اوزي پابرهنه و ناخودآگاه اما با چشم‌هايي باز و بيدار به سمت اقيانوس به راه مي‌افتد. ماجرا همين‌جا تمام نمي‌شود. پاهاي اوزي انگار از هر فرصتي استفاده مي‌کنند تا او را به سمت اقيانوس بکشانند. مهم نيست خواب باشد يا بيدار و در خانه باشد يا توي مدرسه. انگار چيزي در اعماق اقيانوس است که او را به خود فرا مي‌خواند. رينِ جادوگر اما بيکار ننشسته. ردپاهاي جديدي از پدرومادر اوزي پيدا کرده و با اطلاعاتي تکميلي براي پايان ماموريتش که پيدا کردن والدين اوزي بوده برگشته است. اما اين تنها دليل برگشتنش نيست. رين به دنبال کارآموز جادوگري‌اش مي‌گردد و اعتقاد دارد که او کسي نيست جز اوزي که به نظر مي‌رسد بالاخره به آرزويش رسيده و نيروهاي خاصي را داراست. اما جادوگر و رين تنها کساني نيستند که از اين ماجرا آگاهند. مردي به نام رِي در نيويورک دست به هر کاري مي‌زند تا اوزي را گير بيندازد و قدرت‌هاي جديد پسرک را به دست آورد.