«گات‌ها» از كهن‌ترين و سپنتاترين بخش‌هاي اوستا محسوب مي‌شود كه از خود "اشو زرتشت" به يادگار مانده است. "گات‌ها" جمع "گات" به معني "سروده" يا "شعر" و "گفتارِ منظوم" است كه در زبان پهلوي به "گاس" تبديل شده و به فارسي آن را "گاه" مي‌گوييم. اين واژه در علم موسيقي امروزي ايران هنوز بصورت " گاه" به معني "آهنگ" يا "نُتِ موسيقي" باقي مانده، مانند سه گاه و چهارگاه. او در اين بخش به اهميت گات‌ها اشاره دارد و مي‌گويد که گات‌ها به پنج بخش تقسيم مي‌شوند كه نام هر يك از آن‌ها و همچنين بخش‌هاي ديگر اوستا در اين قسمت آورده شده است.