ابوهلال عسكري از اديبان بزرگ عربي‌نويس ايران است. در اين رسالة كوچك، اشارات ارزشمندي به فرهنگ ايران باستان دارد و توقيعات و فرمان‌ها و اندرزهايي از اردشير بابكان، انوشيروان، قباد (شيرويه) پسر خسروپرويز آورده است. با شواهدي كه در كتاب آمده ادامة اين فرهنگ (توقيع‌نويسي و اندرز‌فرمايي) را در نزد برمكيان (وزيران با نفوذ خلفاي عبّاسي) مي‌بينيم. اهميت ديگر اين رساله در اين است كه در آن دو جملة قصار به زبان پهلوي آمده است كه متأسفانه دچار تحريف شده بودند امّا مصحّح كتاب صورت درست پهلوي و معناي آن‌ها را توضيح داده است.