ماهانه بيش از يک ميليارد نفر از اينستاگرام استفاده مي‌کنند. ما از غذا، چهره، خانواده، مناظر و علايق خود عکس و فيلم مي‌گيريم و براي اين‌که به ديگران نشان دهيم چه شخصيتي داريم يا مي‌خواهيم چه شخصيتي داشته باشيم، به اشتراک مي‌گذاريم. ما پست مي‌گذاريم و با افراد ارتباط برقرار مي‌کنيم تا روابطي عميق‌تر، شبکه‌ها و برندهايي قوي‌تر بسازيم. اين يکي از خصلت‌هاي زندگي امروزي است. امروزه به ندرت فرصت مي‌کنيم به چگونگي رسيدن به اين‌جا و چيستي معناي زندگي فکر کنيم. اما بايد فرصتي براي اين کار يافت. اينستاگرام يکي از نخستين برنامه‌هايي بود که توانست از رابطه بين ما و تلفن‌هاي همراهمان نهايت استفاده را ببرد و ما را به بهانه اعتبار يافتن در دنياي ديجيتال، وادار کند که زندگي را از دريچه دوربين‌ها تجربه کنيم. سرگذشت اينستاگرام اين درس فراموش نشدني را به ما مي آموزد که تصميم‌هاي شرکت‌هاي شبکه‌هاي اجتماعي تا چه حد مي‌تواند بر کيفيت زندگي ما تأثير بگذارد و در اين ميان، برنده کيست.