موميايي از تاريخ خودش خارج شد و به سمت درياچه‌ها رفت، با لفافه‌اي از حرير آفتاب، و سهولت بازگشت به زندگي، پرها و ني‌هاي رنگارنگ را به تن كرده است، روي تپه‌هاي هراس مي‌نشيند و مجذوب اولين سپيده مي‌شود...