شيخ حمد، امير سابق قطر، كه در 1995 با كودتا عليه پدر به قدرت رسيده بود، از همان ابتداي كار دنبال پيشرفت سريع و رشد بزرگ براي كشور كوچكش بود. او مي‌دانست دنياي ورزش چقدر مي‌تواند باعث جهش اقتصادي و ديده شدن قطر آينده‌ي بدون سوخت‌هاي فسيلي شود و بعد از اين‌كه در كسب ميزباني المپيك 2016 شكست سختي خورد، سوداي رسيدن به ميزباني جام‌ جهاني كرد. روياي غيرممكني كه سال 2008 و با پيشنهاد غيرمنتظره سپ بلاتر كليد خورد، بالاخره بعد از صرف ده‌ها ميليون دلار ناقابل، در دوم دسامبر 2010 با اعلام پيروزي صحراي سوزان حاشيه خليج‌فارس به سرانجام رسيد، ولي نقش اول ماجرا نه رئيس منفعت‌طلب فيفا بود و نه امير جاه‌طلب قطر. كليد موفقيت سرزميني كه هرگز تا نزديكي حضور در جام‌ جهاني هم نرسيده و براي فوتبال‌دوستان دنيا نامي ناشناخته است، مولتي ميلياردري با ريشه‌هاي آفريقايي بود كه حاضر شد در راه دستيابي به روياي بزرگ، از همه چيزش بگذرد. اين داستان، سرگذشت اوج و فرود مردي است كه سرسپرده‌ي فوتبال و وطنش بود و در نهايت خود را به پاي معشوقه‌هايش قرباني كرد: محمد بن همام.