آلتوسر مانند ديگر انديشه ورزان، دغدغه ارتقاي دانش بشري به ويژه دانش مبارزه طبقه کارگر را داشت. او در اين نوشته سعي دارد جوهره ايدئولوژي و نقش آن را در جوامع، واکاوي و آشکار نمايد. او بر اين باور است که ايدئولوژي، مجموعه اي از باورها و انديشه هاي قطعي رفتاري، سياسي، اجتماعي و اخلاقي افراد و گروه هاي جوامع است که بر اساس آن ها روابط اجتماعي خود را تنظيم مي کنند. او تأکيد مي کند که باورها و انديشه ها ايستا و شکل دهنده جهان مادي نيستند، بلکه اين جهان مادي است که باورها و انديشه ها را شکل داده و دگرگون مي سازد. بر همين اساس آلتوسر ايدئولوژي را بي تاريخ مي داند. زيرا ايدئولوژي بسان بنايي متکي به خود، پديده اي نيست که آجري بر آجر ديگر قرار گرفته و آن را به سوي کمال رهنمون سازد، بلکه جهت دگرگوني و تکامل اش متکي به جهان مادي و دگرگوني هاي آن، همانا کشمکش و مبارزه بين طبقات اجتماعي مي باشد.