«انسانيت: تاريخ اخلاقي سده بيستم» تصويري توامان ترسناک و جذاب از تاريخ ارائه مي‌کند. جاناتان‌گلاور با ارائه نمونه‌هايي همچون جنگ سنگرها در جنگ‌ سنگر در جنگ جهاني اول، کشتارهاي دوران استالين در شوروي، پل پت در کامبوج و مائو در چين، خصومت‌هاي قبيله‌اي و نسل‌کشي در رواندا، بمباران هيروشيما و ناکازاکي، و موارد متعدد ديگر نشان مي‌دهد که قبيله‌گرايي و ايدئولوژي‌هايي همچون نازيسم و استالينيسم و مائوئيسم و ساير باورهايي که به دنبال خلق انسان مطيع و فرمانبردارند چگونه مي‌توانند توجيه‌گر قساوت‌هاي گسترده باشند. با اين همه، او به صحنه‌هايي درخشان از مقاومت دولتمردان و مردمان عادي در برابر فروپاشي و فرسايش بنيادهاي اخلاقي و تجلي بارقه‌هايي از انسانيت نيز اشاره مي‌کند. او ضمن تاکيد بر پيوند نامطلوب فناوري و سويه تاريک روان انسان، اميدوار است با تمرکز بر ويژگي‌هاي رواني اميدبخشي که از ما در برابر فراموشي انسانيت و غلتيدن در دام جنگ و تعصبات قبيله‌اي و ايدئولوژيک محافظت مي‌کنند، بنيادهاي اخلاقي را تقويت و در برابر نيروهايي که ما را به سوي بي‌رحمي سوق مي‌دهند مقاومت کنيم.