اميد باور به اين است که عمل ما اهميت دارد، هرچند چگونگي و زمان تأثير آن و کيستي و چيستي تأثير پذيرنده چيزهايي نيستند که بتوان از پيش دانست. در واقع شايد ما نتوانيم حتي پس از واقعه از اين موضوعات آگاه شويم، اما در هر صورت اعمال مهم هستند و تاريخ پر از مردمي است که تأثيرشان پس از مرگ قدرت بيشتري داشت. اميد يک در نيست، بلکه اين احساس است که شايد جايي دري وجود داشته باشد، راهي براي خروج از مشکلات لحظه‌ي کنوني حتي پيش از آن که آن راه را بيابيم يا دنبال کنيم. ربه‌کا سولنيت، نويسنده، مورخ و فعال اجتماعي متولد در آمريکا است که حدود بيست کتاب با موضوعاتي چون اميد روايت زندگي و تاريخ، روابط انساني و فجايع اجتماعي و محيط زيستي نوشته و با نشرياتي چون گاردين و نيويورک تايمز همکاري مي‌کند. نوشته‌هاي سولنيت در قالب جستار يا جستارروايي هستند که به دليل نثر غني و برجسته‌اش بسيار مورد توجه قرار مي‌گيرند.