افيون‌زدگان: مردم‌نگاري در جنوب تهران، روايتگر صحنه‌هايي است از دنياي واقعيِ جمعيت‌هاي پنهانِ درگير اعتياد در دو محله‌ي «لب خط» و «دروازه‌غار». اصغر ايزدي جيران مردم‌شناسي است که، با اتخاذ روش مشاهده‌ي مشارکت‌آميز، با مهاجران تهي‌دست بلوچ و غربت محله‌ي لب خط و معتادهاي کارتن‌خواب محله‌ي دروازه‌غار زندگي و حتي رفاقت کرده و، با تکيه بر رويکرد همدلانه‌ي مردم‌نگاري، کوشيده است نه‌تنها بازتوليدکننده‌ي صرفِ تصاوير تيره و کليشه‌اي از اين محله‌ها نباشد بلکه لحظه‌هاي روشن ساکنان آن‌ها را نيز آشکار سازد. افيون‌زدگان شرح تجربه‌هاي زيسته‌ي پستونشيناني است که به‌سبب نظم سياسي تبعيضْ به اتاق‌هايي در خانه‌هاي قديمي در بافت فرسوده‌ي شهري کوچ کرده‌اند، وصف بدن‌هاي خيابان‌نشيني که، تحت نظم فرهنگي طرد، ناگزير بي‌خانماني را برگزيده‌اند. مهاجران لب خط و بي‌خانمان‌هاي دروازه‌غار آسيب‌ديدگانِ رنج‌هاي اجتماعيِ منطقه‌ي شکست‌خوردگانند. آن‌ها براي تسکين خود نهاد اجتماعي مواد را در سطح محلي و صرفا به‌منزله‌ي نوعي استراتژي بقا مي‌پرورند. ولي سياست ضدمواد، که اغلب حول همين محله‌ها مي‌چرخد تا به‌اصطلاح نابساماني را بسامان کند، غالبا نقش کلان بازار و صنعت مواد را ناديده مي‌گيرد.