پال اي. لُزنسکي، استاد برجسته‌ي زبان‌ها و فرهنگ‌هاي خاورميانه و متخصص تاريخ ادبيات فارسي، در دو جستارِ اين کتاب، مکان‌نگاري يا توصيفِ معماري دوره‌ي صفوي را در آثار ادبي منظوم و منثور اين عصر پي مي‌گيرد. او که بخشي از کارِ شاعران را کشف، شرح و بازآفريني معاني ضمني در جهان پيرامون مي‌داند، با نگاهي به متون ادبي تلاش کرده است، ضمن ارائه‌ي اطلاعاتي درباره‌ي وضعيت و کارکردها و معاني تجربيِ بناها در گذشته، تصويري از فضاي فرهنگي آن دوران ترسيم کند. جستار نخست، «کاخ مدحت‌سرايي و شاه‌ميوه‌هاي روزگار، الگوهاي توصيفي در جنات عدنِ عبدي‌بيگ شيرازي»، نحوه‌ي وصفِ جعفرآباد يا همان دارالسلطنه‌ي شاه تهماسب در قزوين را از خلال اثر منظوم عبدي‌بيگ شيرازي با عنوان جنات عدن دنبال مي‌کند. جستار دوم، «برابرِ طاق آسمان، طراحي، مراسم و شعرِ پُل حسن‌آباد»، مخاطب را با تجربه‌ي زيسته‌ي شاعران و نويسندگان عصر صفوي از پُل حسن‌آباد يا خواجو همراه مي‌کند.