صمد بهرنگي (1347-1318) علاقه خاصي به افسانه‌هاي آذربايجان داشت و آن را منعكس‌كننده‌ي احوالات مردماني مي‌دانست از طبقات محروم كه حسرت و دردهاي خود را در قالب تمثيل از درون سينه‌ها به بيرون مي‌كشيدند. افسانه‌هاي صمد همه از يك جنس است. قهرماني كه راه‌هاي مبارزه را مي‌آموزد و در تقابل با ناراستي‌ها مي‌داند كه چه‌طور بايد مقاومت و ايستادگي كرد. فولكلورها براي صمد دست‌مايه‌اي بود براي شناساندن دشمنان خلق به توده‌ها و باور انسان به اين آرمان كه رنجبران روزي به حكومت خواهند رسيد. «افسانه‌هاي آذربايجان» اثري است مستقيما از زبان مردم كوچه و بازار كه زنده‌ترين تصاوير از ريشه‌هاي فرهنگي آذزبايجان را به تصوير مي‌كشد و به ‌قول نويسنده، جدالي ‌ست پيگير ميان وزيران و مردم درگير ستم...