شخصيت استيون اسپيلبرگ، در طول دوره‌اي به شكل «داستان موفقيت» به گونه‌اي تحريك‌آميز و نامنتظره غنا يافته و عميق شده است: نويدبخش‌ترين سينماگر جوان در سال‌هاي هفتاد، كارگردان موفق، عزيز دردانه استوديوهاي هاليوودي، هوادار جلوه‌هاي ويژه حيرت‌آور، امروزه كسي است كه منتقدان بين‌المللي او را كارگرداني مولف مي‌شناسند؛ فيلم‌سازي آزاد در انتخاب‌هاي‌اش، سوژه‌هاي‌اش و همين‌طور زيبايي‌شناسي‌اش، كارگرداني كه در دگرگون ساختن تصوير و مخاطب ترديدي به خود راه نمي‌دهد. او با الگو قرار دادن اورسون ولز، اولين فيلم بلندش، دوئل، را در 25 سالگي كار مي‌كند. او با آرواره‌ها، اينديانا جونز،برخورد نزديك از نوع سوم و اي. تي. صنعت سينماي سرگرمي را به اوج خود مي‌رساند و فريبندگي را مشخصه بارز كارهاي‌اش مي‌كند. او به اتفاق هم‌زادش جورج لوكاس افسون‌گر، امپراطوري‌اي بنا مي‌نهد كه پادشاه‌اش (و تماشاگرش) كودك است. از سال‌هاي 2000 به بعد، ژانر علمي - تخيلي و اطمينان از كار بزرگ‌ترين ستارگان مانند تام كروز به او امكان مي‌دهد با فيلم‌هايي هم‌چون هوش مصنوعي، گزارش اقليت يا جنگ دنياها در سينماي عوام‌پسند طبع‌آزمايي كند. در همين دوران، اسپيلبرگ با فيلم‌هايي مانند مونيخ، فهرست شيندلر و نجات سرباز رايان روي تيره‌تري از خود نشان مي‌دهد. بچه اعجوبه به بزرگ‌سالي نگران تبديل شده است و سينماگر استثنايي زين‌پس در حال تبديل شدن به يك آدم بزرگ است.