كتاب حاضر برگردان يكي از تاثيرگذارترين نوشته‌هايي است كه در اواخر قرن بيستم از سوي دو تن از شخصيت‌هاي برجسته معني‌شناسي و فلسفه به رشته تحرير درآمده است. در اين نوشته جرج ليكاف، استاد بازنشسته زبان‌شناسي و علوم شناختي دانشگاه اورگن، ضمن معرفي «استعاره» به مثابه بنيان نظام مفهومي انسان و ابزار اساسي انديشه و كنش او، به طرح فرضيه «استعاره مفهومي» پرداخته‌اند و معتقدند كه درك تجربه تنها به واسطه استعاره امكان‌پذير است. استعاره‌هايي كه باور داريم بيش از سه دهه الهام‌بخش تمامي پژوهش‌گراني بوده است كه در چهارچوبي شناختي در جستجوي ماهيت معني‌اند.