احمدرضا احمدي شاعر مطرح ايراني اولين رمان خود را با نام "از پنجره‌ي مسافرخانه" نوشته است. او به واسطه‌ي آشنايي عميق خود با ادبيات كهن فارسي، توانست حركتي كاملا متفاوت را در شعر معاصر پايه‌ريزي كند و همچنين در ادبيات كودك و نوجوان نيز سهم موثري دارد. احمدي كه از 20 سالگي شعر مي‌سرود، نخستين مجموعه شعرش را با عنوان "طرح" در سال 1340 منتشر كرد و بسياري از ديگر آثار مطرح او عبارتند از: روزنامه شيشه‌اي، وقت خوب مصائب، ما روي زمين هستيم، قافيه در باد گم مي‌شود، از نگاه تو زير آسمان لاجوردي، روزي براي تو خواهم گفت، هزار اقاقيا در چشمان تو هيچ بود، ميوه‌ها طعم تكراري دارند و... احمدرضا احمدي را مي‌توان موسس گروه ادبي "طرفه" دانست كه در سال 1943 با هنرمنداني چون نادر ابراهيمي، محمدعلي سپانلو، بهرام بيضايي، اكبر رادي، مريم جزايري، مهرداد صمدي، اسماعيل نوري علاء و جميله دبيري با هدف دفاع از هنر موج نو تاسيس شد و در طول فعاليت خويش شماري مجله و كتاب نيز منتشر كرده است. شهرت احمدي بيشتر به سبب اشعار اوست كه جوايز متعددي را نيز برايش در پي داشته است. "از پنجره‌ي مسافرخانه" بي‌شباهت به اشعار احمدرضا احمدي نيست. رماني با حال و هواي شاعرانه كه در فضاي شهري مي‌گذرد و با روايت خودكشي نويسنده كه شخص اول داستان است آغاز مي‌شود. نويسنده با بياني لطيف داستانش را در پس‌زمينه شهر پاريس بيان مي‌كند و به توصيف آپارتمان‌ها، بيمارستان‌، مسافرخانه و خيابان‌هاي دودزده و پرترافيك مي‌پردازد. براي علاقه‌مندان به اشعار وي، خواندن اين كتاب نيز توصيه مي‌شود.