اين تصوير را به وضوح در خاطر دارم،‌ كه به چشم‌هاي صدها كارمند مايكروسافت در ميان مخاطبان كه منتظر سخنراني‌آم بودند خيره شده بودم. چهره‌‌هاي آن‌ها منعكس‌كننده‌ي اميد، هيجان و انرژي بود كه با اضطراب و كمي نااميدي همراه شده بود، آن‌ها هم، مثل من، به مايكروسافت آمده بودنده‌اند تا دنيا را تغيير دهند، اما از درجا زدن شركت نااميد شده بودند. از همه ناراحت‌كننده‌تر اين‌كه بسياري احساس كردند كه شركت روح خود را از دست ‌داده است. هنگامي كه تشويق حضار به پايان رسيد، بلافاصله گفتم «صنعت ما به سنت احترام نمي‌گذارد. چيزي كه به آن احترام مي‌گذارد نوآوري است. اين چالش جمعي ماست تا مايكروسافت را در جهان شكوفا كنيم.»