هر حقيقتي را، هر قدر نيز كه ويرانگر باشد، مي‌توان تاب آورد، مشروط بر آن‌كه جايگزين همه‌چيز شود، مشروط بر آن‌كه سرزندگي را به اندازه اميدي كه اين حقيقت جايگزين‌اش شده مد نظر قرار دهد.