صبح بود. توي شهر، يك خيابان بود. توي خيابان، يك خانه بود. توي خانه، يك اتاق بود. توي اتاق، يك تخت خواب بود. توي تخت خواب، يك آدم كوچولو بود و توي دل آدم كوچولو، يك شكم خالي خالي بود.